stupeo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

stupeo < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

stupeo ^(la)

• θαμπώνομαι

Κλίση

B' συζυγία (stupeo, stupui, -, stupere)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: stupeō, stupes, stupet, stupemus, stupetis, stupent. Υποτακτική: stupeăm, stupeās, stupeăt, stupeāmus, stupeātis, stupeant. Προστακτική: -, stupe, -, -, stupete, -. Απαρέμφατο: stupere. Μετοχή: stupens, stupens, stupens (-ntis). Παρατατικός Οριστική: stupebăm, stupebās, stupebăt, stupebāmus, stupebātis, stupebant. Υποτακτική: stuperĕm, stuperēs, stuperĕt, stuperēmus, stuperētis, stuperent. Μέλλοντας Οριστική: stupebō, stupebĭs, stupebĭt, stupebĭmus, stupebĭtis, stupebunt. Προστακτική: -, stupetō, stupetō, -, stupetōte, stupentō. Παρακείμενος Οριστική: stupuī, stupuīstī, stupuĭt, stupuĭmus, stupuīstis, stupuērunt (ή stupuēre). Υποτακτική: stupuĕrĭm, stupuĕrĭs, stupuĕrĭt, stupuĕrĭmus, stupuĕrĭtis, stupuĕrint. Απαρέμφατο: stupuisse Υπερσυντέλικος Οριστική: stupuĕrăm, stupuĕrās, stupuĕrăt, stupuĕrāmus, stupuĕrātis, stupuĕrant. Υποτακτική: stupuissĕm, stupuissēs, stupuissĕt, stupuissēmus, stupuissētis, stupuissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: stupuĕro, stupuĕrĭs, stupuĕrĭt, stupuĕrĭmus, stupuĕrĭtis, stupuĕrint. Γερούνδιο stupendī, stupendō, stupendum, stupendō.