αυτομαστιγώνομαι
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
αυτομαστιγώνομαι< αυτο- + μαστιγώνoμαι
Ρήμα[επεξεργασία]
αυτομαστιγώνομαι
- μαστιγώνω τον εαυτό μου
- (μεταφορικά) κατηγορώ τον εαυτό μου σε υπερβολικό βαθμό
Κλίση[επεξεργασία]
Παθητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | αυτομαστιγώνομαι | αυτομαστιγωνόμουν(α) | θα αυτομαστιγώνομαι | να αυτομαστιγώνομαι | ||
| β' ενικ. | αυτομαστιγώνεσαι | αυτομαστιγωνόσουν(α) | θα αυτομαστιγώνεσαι | να αυτομαστιγώνεσαι | (αυτομαστιγώνου) | |
| γ' ενικ. | αυτομαστιγώνεται | αυτομαστιγωνόταν(ε) | θα αυτομαστιγώνεται | να αυτομαστιγώνεται | ||
| α' πληθ. | αυτομαστιγωνόμαστε | αυτομαστιγωνόμαστε αυτομαστιγωνόμασταν |
θα αυτομαστιγωνόμαστε | να αυτομαστιγωνόμαστε | ||
| β' πληθ. | αυτομαστιγώνεστε | αυτομαστιγωνόσαστε αυτομαστιγωνόσασταν |
θα αυτομαστιγώνεστε | να αυτομαστιγώνεστε | (αυτομαστιγώνεστε) | |
| γ' πληθ. | αυτομαστιγώνονται | αυτομαστιγώνονταν αυτομαστιγωνόντουσαν |
θα αυτομαστιγώνονται | να αυτομαστιγώνονται | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | αυτομαστιγώθηκα | θα αυτομαστιγωθώ | να αυτομαστιγωθώ | αυτομαστιγωθεί | ||
| β' ενικ. | αυτομαστιγώθηκες | θα αυτομαστιγωθείς | να αυτομαστιγωθείς | αυτομαστιγώσου | ||
| γ' ενικ. | αυτομαστιγώθηκε | θα αυτομαστιγωθεί | να αυτομαστιγωθεί | |||
| α' πληθ. | αυτομαστιγωθήκαμε | θα αυτομαστιγωθούμε | να αυτομαστιγωθούμε | |||
| β' πληθ. | αυτομαστιγωθήκατε | θα αυτομαστιγωθείτε | να αυτομαστιγωθείτε | αυτομαστιγωθείτε | ||
| γ' πληθ. | αυτομαστιγώθηκαν αυτομαστιγωθήκαν(ε) |
θα αυτομαστιγωθούν(ε) | να αυτομαστιγωθούν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | έχω αυτομαστιγωθεί | είχα αυτομαστιγωθεί | θα έχω αυτομαστιγωθεί | να έχω αυτομαστιγωθεί | αυτομαστιγωμένος | |
| β' ενικ. | έχεις αυτομαστιγωθεί | είχες αυτομαστιγωθεί | θα έχεις αυτομαστιγωθεί | να έχεις αυτομαστιγωθεί | ||
| γ' ενικ. | έχει αυτομαστιγωθεί | είχε αυτομαστιγωθεί | θα έχει αυτομαστιγωθεί | να έχει αυτομαστιγωθεί | ||
| α' πληθ. | έχουμε αυτομαστιγωθεί | είχαμε αυτομαστιγωθεί | θα έχουμε αυτομαστιγωθεί | να έχουμε αυτομαστιγωθεί | ||
| β' πληθ. | έχετε αυτομαστιγωθεί | είχατε αυτομαστιγωθεί | θα έχετε αυτομαστιγωθεί | να έχετε αυτομαστιγωθεί | ||
| γ' πληθ. | έχουν αυτομαστιγωθεί | είχαν αυτομαστιγωθεί | θα έχουν αυτομαστιγωθεί | να έχουν αυτομαστιγωθεί | ||