κράβαττος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

κράβαττος < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

κράβαττος αρσενικό

1. το κρεβάτι

   ἢ εἰπεῖν, ἔγειρε καὶ ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει; (Κατά Μάρκον, 2, 9)

Άλλες μορφές

• κράβακτος
• κράβατος
• κράββατος