ὤνια

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὤνια < ουσιαστικοποιημένο επίθετο, από τον πληθυντικό του ουδέτερου του επιθέτου ὤνιος, ὠνία, ὤνιον < ὠνέομαι

Το αρσενικό ὤνιος όπως και το συγγενές ὠνητός χρησιμοποιείτο και για να χαρακτηρίσει τον δωροδοκούμενο ή εξαγοράσιμο άνθρωπο

Ουσιαστικό

ὤνια ουδέτερο, μόνο στον πληθυντικό

• τα ψώνια ή εμπορεύματα

Κλίση

τά ὤνια τῶν ὠνίων τοῖς ὠνίοις τά ὤνια ὦ ὤνια

Συγγενικά

• ὠνητός (αγοραστός αλλά και εξαγοράσιμος)

Δείτε επίσης

• ώνια
• ψώνια