αἴσιμον ἦμαρ
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Έκφραση[επεξεργασία]
αἴσιμον ἦμαρ
- (μεταφορικά) η μοιραία, η αναπόφευκτη ημέρα, η ημέρα του θανάτου
- ※ 8ος αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 22 (Χ. Ἕκτορος ἀναίρεσις.), στίχ. 212 (210-213)
- ἐν δὲ τίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο, | τὴν μὲν Ἀχιλλῆος, τὴν δ᾽ Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, | ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δ᾽ Ἕκτορος αἴσιμον ἦμαρ, | ᾤχετο δ᾽ εἰς Ἀΐδαο, λίπεν δέ ἑ Φοῖβος Ἀπόλλων.
- και δύο μοίρες έβαλε του τεντωτού θανάτου, | μοίραν εδώ του Έκτορος κι εκεί του Αχιλλέως. | Το σήκωσε και έγυρε του Έκτορος η μοίρα | ως εις τον Άδην, κι έφυγεν από σιμά του ο Φοίβος.
- Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr
- ΣτΕ:Ψυχοστασία: Ο Δίας κάνοντας χρήση της χρυσής ζυγαριάς του κρίνει ακριβοδίκαια τους δύο ήρωες (Αχχιλέα και Έκτορα), για να οδηγηθεί ο ένας από τους δύο στο θάνατο.
- ἐν δὲ τίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο, | τὴν μὲν Ἀχιλλῆος, τὴν δ᾽ Ἕκτορος ἱπποδάμοιο, | ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δ᾽ Ἕκτορος αἴσιμον ἦμαρ, | ᾤχετο δ᾽ εἰς Ἀΐδαο, λίπεν δέ ἑ Φοῖβος Ἀπόλλων.
- ※ 8ος αιώνας ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 22 (Χ. Ἕκτορος ἀναίρεσις.), στίχ. 212 (210-213)
Δείτε επίσης[επεξεργασία]
Πηγές[επεξεργασία]
- αἴσιμος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- αἴσιμος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.