δημεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

δημεύω < αρχαία ελληνική δημεύω < δῆμος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *deh₂mos < *deh₂- (διαιρώ)

Ρήμα

δημεύω (παθητική φωνή: δημεύομαι)

• μετατρέπω ιδιωτική περιουσία ή αγαθό σε ιδιοκτησία του κράτους, χωρίς να δώσω οικονομικό αντάλλαγμα, ως ποινή

Παράγωγα

• αδήμευτος
• δημευμένος
• δήμευση
• δημεύσιμος
• δημευτής
• δημευτικά
• δημευτικός
• δημευτικώς
• δημεύτρια
• καταδημεύω
• → δείτε τη λέξη δήμος

Δείτε επίσης

• απαλλοτριώνω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	δημεύω	δήμευα	θα δημεύω	να δημεύω		δημεύοντας
β' ενικ.	δημεύεις	δήμευες	θα δημεύεις	να δημεύεις	δήμευε
γ' ενικ.	δημεύει	δήμευε	θα δημεύει	να δημεύει
α' πληθ.	δημεύουμε	δημεύαμε	θα δημεύουμε	να δημεύουμε
β' πληθ.	δημεύετε	δημεύατε	θα δημεύετε	να δημεύετε	δημεύετε
γ' πληθ.	δημεύουν(ε)	δήμευαν δημεύαν(ε)	θα δημεύουν(ε)	να δημεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		δήμευσα	θα δημεύσω	να δημεύσω		δημεύσει
β' ενικ.		δήμευσες	θα δημεύσεις	να δημεύσεις	δήμευσε
γ' ενικ.		δήμευσε	θα δημεύσει	να δημεύσει
α' πληθ.		δημεύσαμε	θα δημεύσουμε	να δημεύσουμε
β' πληθ.		δημεύσατε	θα δημεύσετε	να δημεύσετε	δημεύστε
γ' πληθ.		δήμευσαν δημεύσαν(ε)	θα δημεύσουν(ε)	να δημεύσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω δημεύσει	είχα δημεύσει	θα έχω δημεύσει	να έχω δημεύσει
β' ενικ.	έχεις δημεύσει	είχες δημεύσει	θα έχεις δημεύσει	να έχεις δημεύσει
γ' ενικ.	έχει δημεύσει	είχε δημεύσει	θα έχει δημεύσει	να έχει δημεύσει
α' πληθ.	έχουμε δημεύσει	είχαμε δημεύσει	θα έχουμε δημεύσει	να έχουμε δημεύσει
β' πληθ.	έχετε δημεύσει	είχατε δημεύσει	θα έχετε δημεύσει	να έχετε δημεύσει
γ' πληθ.	έχουν δημεύσει	είχαν δημεύσει	θα έχουν δημεύσει	να έχουν δημεύσει

Μεταφράσεις

    δημεύω

αγγλικά : confiscate (en), expropriate (en) γαλλικά : confisquer (fr) ιταλικά : confiscare (it)