τί

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας 1

τί

1. (ερωτηματική αντωνυμία) ονομαστική και αιτιατική ενικού, ουδέτερου γένους (τί) του τίς
2. (αόριστη αντωνυμία) (τὶ) ονομαστική ενικού, ουδέτερου γένους (τί) του τίς
3. (αόριστη αντωνυμία) (τί) αιτιατική ενικού, ουδέτερου γένους (τί) του τίς

Δείτε επίσης

η αόριστη αντωνυμία «τίς»
πτώσεις	ενικός			πληθυντικός
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	τὶς	τὶς	τὶ	τινὲς	τινὲς	τινὰ / ἄττα
γενική	τινὸς / του	τινὸς / του	τινὸς / του	τινῶν	τινῶν	τινῶν
δοτική	τινὶ / τῳ	τινὶ / τῳ	τινὶ / τῳ	τισὶ(ν)	τισὶ(ν)	τισὶ(ν)
αιτιατική	τινά	τινά	τί	τινάς	τινάς	τινά / ἄττα
κλητική	—	—	—	—	—	—
πτώσεις				δυικός
ονομαστική-αιτιατική				τινέ	τινέ	τινέ
γενική-δοτική				τινοῖν	τινοῖν	τινοῖν
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες