φθονώ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φθονώ < αρχαία ελληνική φθονέω-ῶ < φθόνος

Ρήμα

φθονώ

• ζηλεύω

Συγγενικά

• φθονερός
• φθόνος
• φθονούμαι

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

απρόσωπες εγκλίσεις απαρέμφατο (αόριστος) φθονήσει μετοχή (ενεστώτας) φθονώντας προσωπικές εγκλίσεις πρόσωπο ενικός πληθυντικός πρώτο δεύτερο τρίτο πρώτο δεύτερο τρίτο οριστική εγώ εσύ αυτός εμείς εσείς αυτοί μονολεκτικοί χρόνοι ενεστώτας φθονώ φθονείς φθονεί φθονούμε φθονείτε φθονούν παρατατικός φθονούσα φθονούσες φθονούσε φθονούσαμε φθονούσατε φθονούσαν αόριστος φθόνησα φθόνησες φθόνησε φθονήσαμε φθονήσατε φθόνησαν περιφραστικοί χρόνοι εξακολουθητικός μέλλοντας θα φθονώ θα φθονείς θα φθονεί θα φθονούμε θα φθονείτε θα φθονούν στιγμιαίος μέλλοντας θα φθονήσω θα φθονήσεις θα φθονήσει θα φθονήσουμε θα φθονήσετε θα φθονήσουν παρακείμενος α' έχω φθονήσει έχεις φθονήσει έχει φθονήσει έχουμε φθονήσει έχετε φθονήσει έχουν φθονήσει παρακείμενος β' - - - - - - υπερσυντέλικος α' είχα φθονήσει είχες φθονήσει είχε φθονήσει είχαμε φθονήσει είχατε φθονήσει είχαν φθονήσει υπερσυντέλικος β' - - - - - - συντελεσμένος μέλλοντας α' θα έχω φθονήσει θα έχεις φθονήσει θα έχει φθονήσει θα έχουμε φθονήσει θα έχετε φθονήσει θα έχουν φθονήσει συντελεσμένος μέλλοντας β' - - - - - - υποτακτική εγώ εσύ αυτός εμείς εσείς αυτοί περιφραστικοί χρόνοι ενεστώτας να φθονώ να φθονείς να φθονεί να φθονούμε να φθονείτε να φθονούν αόριστος να φθονήσω να φθονήσεις να φθονήσει να φθονήσουμε να φθονήσετε να φθονήσουν παρακείμενος α' να έχω φθονήσει να έχεις φθονήσει να έχει φθονήσει να έχουμε φθονήσει να έχετε φθονήσει να έχουν φθονήσει παρακείμενος β' - - - - - - προστακτική - (εσύ) - - (εσείς) - μονολεκτικοί χρόνοι ενεστώτας φθόνει φθονείτε αόριστος φθόνησε φθονήστε

Μεταφράσεις

    φθονώ

αγγλικά : envy (en) γαλλικά : envier (fr) ιταλικά : invidiare (it)