blackmail

Αγγλικά (en)

Ετυμολογία

blackmail < black + mail

Ουσιαστικό

blackmail ^(en) (μη μετρήσιμο)

• ο εκβιασμός, ο εξαναγκασμός κάποιου να δώσει χρήματα για να μην αποκαλύψει ο εκβιαστής ενοχλητικές λεπτομέρειες της ζωής του

  ↪ Blackmail is a type of crime.

  Ο εκβιασμός είναι ένα είδος εγκλήματος.

  ↪ He was forced to give in to blackmail.

  Αναγκάστηκε να υποκύψει στον εκβιασμό.

  ↪ He preferred to resign rather than give in to their blackmail.

  Προτίμησε να παραιτηθεί παρά να ενδώσει στους εκβιασμούς τους.

Συνώνυμα

• extortion

Ρήμα

ενεστώτας	blackmail
γ΄ ενικό ενεστώτα	blackmails
αόριστος	blackmailed
παθητική μετοχή	blackmailed
ενεργητική μετοχή	blackmailing

blackmail ^(en)

• εκβιάζω, αναγκάζω με απειλές ή άλλα μέσα κάποιον να κάνει ακούσια κάτι

  ↪ They tried to blackmail him.

  Προσπάθησαν να τον εκβιάσουν.

Πηγές

• blackmail (noun) - Oxford Learner's Dictionaries
• blackmail (verb) - Oxford Learner's Dictionaries