ελληνιστικός

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ελληνιστικός < λόγιο ενδογενές δάνειο: αγγλική hellenistic ή Πρότυπο:ετυμ de hellenistisch

Επίθετο

ελληνιστικός -ή -ό

• (ιστορία) αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στη χρονική περίοδο από το θάνατο του Mεγάλου Aλεξάνδρου (323 π.X.) ως την ολοκληρωτική κατάκτηση της Mεσογείου από τους Pωμαίους (31 π.X.), κατά την οποία ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός διαδόθηκε στους λαούς που κατέκτησε ο Mακεδόνας βασιλιάς

ελληνιστική εποχή / τέχνη, ελληνιστικά κράτη / χρόνια

• (γλωσσολογία) η ελληνιστική κοινή γλώσσα, η ελληνική γλώσσα των ελληνιστικών χρόνων, που διαμορφώθηκε με βάση την αρχαία αττική διάλεκτο επηρεασμένη κυρίως από ιωνικά στοιχεία και τοποθετείται χρονικά από το θάνατο του Mεγάλου Aλεξάνδρου ως τον 4ο-5ο αι. μ.X.

Μεταφράσεις

    ελληνιστικός

αγγλικά : hellenistic (en) γαλλικά : hellénistique (fr) γερμανικά : hellenistisch (de)