αὐτόμολος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

αὐτόμολος < αὐτός + -μολος < ἔμολον (αόριστος β' του βλώσκω)

Επίθετο

ὁ, ἡ αὐτόμολος,ον

1. αυτός που έρχεται ή πηγαίνει κάπου απρόσκλητος
2. αυτός που πηγαίνει στις τάξεις του εχθρού

Συγγενικά

• αὐτομολέω -μεταπηδώ στο εχθρικό στρατόπεδο