γεννητής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

γεννητής < γεννάω

Ουσιαστικό

γεννητής αρσενικό

• ο πρόγονος, ο πατέρας

ὧν οἱ προπάτορες τοὺς ἑαυτῶν γεννητὰς ἐτίθεσαν (τις οποίες οι προπάτορες στους δικούς τους γονείς προσέφεραν)

Σημειώσεις

• ο γεννήτης είχε πιο ειδική έννοια -ήταν ο αρχηγός γένους ή οικογενείας

Συγγενικά

• γένεσις