λιγέως

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

λιγέως < λιγύς

Επίρρημα

λιγέως

1. με καθαρή και δυνατή φωνή

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 16 (π. Ἀναγνωρισμὸς Ὀδυσσέως ὑπὸ Τηλεμάχου.), στίχ. 216 (215-218)

   ἀμφοτέροισι δὲ τοῖσιν ὑφ᾽ ἵμερος ὦρτο γόοιο· | κλαῖον δὲ λιγέως, ἁδινώτερον ἤ τ᾽ οἰωνοί, | φῆναι ἢ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, οἷσί τε τέκνα | ἀγρόται ἐξείλοντο πάρος πετεηνὰ γενέσθαι·

   Τότε τους συνεπήρε και τους δυο του θρήνου ο ίμερος· | σπαραχτικά θρηνούσαν, πιο δυνατά κι από πουλιά, | σαν αετοί, γύπες γαμψώνυχοι, που τα μικρά τους | κυνηγοί τούς άρπαξαν, προτού ξεπεταρίσουν·

   Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

   ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, (αποδίδεται) Ἀσπὶς Ἡρακλέους^w, 233 (231-233)

   ἐπὶ δὲ χλωροῦ ἀδάμαντος | βαινουσέων ἰάχεσκε σάκος μεγάλῳ ὀρυμαγδῷ | ὀξέα καὶ λιγέως·

   Κι όπως επάνω στο χλωρό αδάμαντα | πατούσανε, ηχούσε η ασπίδα με μεγάλο ορυμαγδό, | διαπεραστικά και έντονα.

   Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

2. (για ανέμους) φυσώντας δυνατά

   ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 23 (Ψ. Ἆθλα ἐπὶ Πατρόκλῳ.), στίχ. 218 (217-218)

   παννύχιοι δ᾽ ἄρα τοί γε πυρῆς ἄμυδις φλόγ᾽ ἔβαλλον, | φυσῶντες λιγέως·

   Και ολονυκτίς απ᾽ την πυράν, και οι δυο φυσομανώντας | τες φλόγες σήκωναν ψηλά·

   Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• λιγέα
• λιγύ
• λιγυρῶς

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη λιγύς

Πηγές

• λιγέως - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• λιγέως - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.