ἀμφιαλής

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός		Πληθυντικός
Ονομαστική	ὁ, ἡ ἀμφιαλής	τὸ ἀμφιαλές	οἱ, αἱ ἀμφιαλεῖς	τὰ ἀμφιαλῆ
Γενική	τοῦ, τῆς ἀμφιαλοῦς	τοῦ ἀμφιαλοῦς	τῶν ἀμφιαλῶν	τῶν ἀμφιαλῶν
Δοτική	τῷ, τῇ ἀμφιαλεῖ	τῷ ἀμφιαλεῖ	τοῖς, ταῖς ἀμφιαλέσι(ν)	τοῖς ἀμφιαλέσι(ν)
Αιτιατική	τὸν, τὴν ἀμφιαλῆ	τὸ ἀμφιαλές	τοὺς, τὰς ἀμφιαλεῖς	τὰ ἀμφιαλῆ
Κλητική	ἀμφιαλές	ἀμφιαλές	ἀμφιαλεῖς	ἀμφιαλῆ
Πτώσεις			Δυικός
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀμφιαλεῖ
Γενική-Δοτική			ἀμφιαλοῖν

Ετυμολογία

ἀμφιαλής < ἀμφί + ἅλς

Ουσιαστικό

ἀμφιαλής, -ής, -ές

• αμφίαλος

Συνώνυμα

• ἀμφίαλος