anne

Λατινικά (la)

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

anne ^(la) αρσενικό

• annus, στην κλητική του ενικού

---

Τουρκικά (tr)

Ουσιαστικό

anne ^(tr)

• (οικογένεια) η μητέρα

Κλίση

κλίση του anne

	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	anne	anneler
αιτιατική	anneyi	anneleri
δοτική	anneye	annelere
τοπική	annede	annelerde
αφαιρετική	anneden	annelerden
γενική	annenin	annelerin

κτητικές μορφές του anne

(ονομαστική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	annem	annelerim
... σου	annen	annelerin
... του	annesi	anneleri
... μας	annemiz	annelerimiz
... σας	anneniz	anneleriniz
... τους	anneleri	anneleri

(αιτιατική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	annemi	annelerimi
... σου	anneni	annelerini
... του	annesini	annelerini
... μας	annemizi	annelerimizi
... σας	annenizi	annelerinizi
... τους	annelerini	annelerini

(δοτική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	anneme	annelerime
... σου	annene	annelerine
... του	annesine	annelerine
... μας	annemize	annelerimize
... σας	annenize	annelerinize
... τους	annelerine	annelerine

(τοπική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	annemde	annelerimde
... σου	annende	annelerinde
... του	annesinde	annelerinde
... μας	annemizde	annelerimizde
... σας	annenizde	annelerinizde
... τους	annelerinde	annelerinde

(αφαιρετική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	annemden	annelerimden
... σου	annenden	annelerinden
... του	annesinden	annelerinden
... μας	annemizden	annelerimizden
... σας	annenizden	annelerinizden
... τους	annelerinden	annelerinden

(γενική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	annemin	annelerimin
... σου	annenin	annelerinin
... του	annesinin	annelerinin
... μας	annemizin	annelerimizin
... σας	annenizin	annelerinizin
... τους	annelerinin	annelerinin

κλίση του anne (ως κατηγορουμένου)

ενεστώτας	ενικός	πληθυντικός
είμαι	anneyim	annelerim*
είσαι	annesin	annelersin*
είναι	anne / annedir	anneler* / annelerdir*
είμαστε	anneyiz	anneleriz
είστε	annesiniz	annelersiniz
είναι	anneler	annelerdir

αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	anneydim	annelerdim*
ήσουν	anneydin	annelerdin*
ήταν	anneydi	annelerdi*
ήμασταν	anneydik	annelerdik
ήσασταν	anneydiniz	annelerdiniz
ήταν	anneydiler	annelerdi

έμμεσος / απρόσωπος αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	anneymişim	annelermişim*
ήσουν	anneymişsin	annelermişsin*
ήταν	anneymiş	annelermiş*
ήμασταν	anneymişiz	annelermişiz
ήσασταν	anneymişsiniz	annelermişsiniz
ήταν	anneymişler	annelermiş
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους. Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

Συνώνυμα

• ana
• valide

Παράγωγες λέξεις

• annecik (υποκοριστικό)