defne

Τουρκικά (tr)

Ετυμολογία

defne < (άμεσο δάνειο) νέα ελληνική δάφνη

Προφορά

ΔΦΑ : /dɛfˈnɛ/

Ουσιαστικό

defne ^(tr)

1. (φυτό) η δάφνη

   defne yaprağı - φύλλο δάφνης

Κλίση

κλίση του defne

	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	defne	defneler
αιτιατική	defneyi	defneleri
δοτική	defneye	defnelere
τοπική	defnede	defnelerde
αφαιρετική	defneden	defnelerden
γενική	defnenin	defnelerin

κτητικές μορφές του defne

(ονομαστική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	defnem	defnelerim
... σου	defnen	defnelerin
... του	defnesi	defneleri
... μας	defnemiz	defnelerimiz
... σας	defneniz	defneleriniz
... τους	defneleri	defneleri

(αιτιατική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	defnemi	defnelerimi
... σου	defneni	defnelerini
... του	defnesini	defnelerini
... μας	defnemizi	defnelerimizi
... σας	defnenizi	defnelerinizi
... τους	defnelerini	defnelerini

(δοτική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	defneme	defnelerime
... σου	defnene	defnelerine
... του	defnesine	defnelerine
... μας	defnemize	defnelerimize
... σας	defnenize	defnelerinize
... τους	defnelerine	defnelerine

(τοπική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	defnemde	defnelerimde
... σου	defnende	defnelerinde
... του	defnesinde	defnelerinde
... μας	defnemizde	defnelerimizde
... σας	defnenizde	defnelerinizde
... τους	defnelerinde	defnelerinde

(αφαιρετική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	defnemden	defnelerimden
... σου	defnenden	defnelerinden
... του	defnesinden	defnelerinden
... μας	defnemizden	defnelerimizden
... σας	defnenizden	defnelerinizden
... τους	defnelerinden	defnelerinden

(γενική)	ενικός	πληθυντικός
... μου	defnemin	defnelerimin
... σου	defnenin	defnelerinin
... του	defnesinin	defnelerinin
... μας	defnemizin	defnelerimizin
... σας	defnenizin	defnelerinizin
... τους	defnelerinin	defnelerinin

κλίση του defne (ως κατηγορουμένου)

ενεστώτας	ενικός	πληθυντικός
είμαι	defneyim	defnelerim*
είσαι	defnesin	defnelersin*
είναι	defne / defnedir	defneler* / defnelerdir*
είμαστε	defneyiz	defneleriz
είστε	defnesiniz	defnelersiniz
είναι	defneler	defnelerdir

αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	defneydim	defnelerdim*
ήσουν	defneydin	defnelerdin*
ήταν	defneydi	defnelerdi*
ήμασταν	defneydik	defnelerdik
ήσασταν	defneydiniz	defnelerdiniz
ήταν	defneydiler	defnelerdi

έμμεσος / απρόσωπος αόριστος	ενικός	πληθυντικός
ήμουν	defneymişim	defnelermişim*
ήσουν	defneymişsin	defnelermişsin*
ήταν	defneymiş	defnelermiş*
ήμασταν	defneymişiz	defnelermişiz
ήσασταν	defneymişsiniz	defnelermişsiniz
ήταν	defneymişler	defnelermiş
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους. Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.