| Ενεργητικός Ενεστώτας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ὁρῶ
|
ὁρῶ
|
ὁρῷμι / ὁρῴην
|
-
|
| σύ
|
ὁρᾷς
|
ὁρᾷς
|
ὁρῷς / ὁρῴης
|
ὅρα
|
| οὖτος
|
ὁρᾷ
|
ὁρᾷ
|
ὁρῷ / ὁρῴη
|
ὁράτω
|
| ἡμεῖς
|
ὁρῶμεν
|
ὁρῶμεν
|
ὁρῷμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ὁρᾶτε
|
ὁρᾶτε
|
ὁρῷτε
|
ὁρᾶτε
|
| οὗτοι
|
ὁρῶσι(ν)
|
ὁρῶσι(ν)
|
ὁρῷεν
|
ὁρώντων / ὁράτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ὁρᾶν
|
ὁρῶν
|
ὁρῶσα
|
ὁρῶν
|
| Ενεργητικός Παρατατικός
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἑώρων
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἑώρας
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἑώρα
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἑωρῶμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἑωρᾶτε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἑώρων
|
-
|
-
|
-
|
| Μέσος Μέλλοντας
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ὄψομαι
|
-
|
ὀψοίμην
|
-
|
| σύ
|
ὄψῃ / ὄψει
|
-
|
ὄψοιο
|
-
|
| οὖτος
|
ὄψεται
|
-
|
ὄψοιτο
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ὀψόμεθα
|
-
|
ὀψοίμεθα
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ὄψεσθε
|
-
|
ὄψοισθε
|
-
|
| οὗτοι
|
ὄψονται
|
-
|
ὄψοιντο
|
-
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ὄψεσθαι
|
ὀψόμενος
|
ὀψομένη
|
ὀψόμενον
|
| Ενεργητικός Αόριστος β'
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
εἶδον
|
ἴδω
|
ἴδοιμι
|
-
|
| σύ
|
εἶδες
|
ἴδῃς
|
ἴδοις
|
ἰδέ
|
| οὖτος
|
εἶδε
|
ἴδῃ
|
ἴδοι
|
ἰδέτω
|
| ἡμεῖς
|
εἴδομεν
|
ἴδωμεν
|
ἴδοιμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
εἴδετε
|
ἴδητε
|
ἴδοιτε
|
ἴδετε
|
| οὗτοι
|
εἶδον
|
ἴδωσι(ν)
|
ἴδοιεν
|
ἰδόντων / ἰδέτωσαν
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἰδεῖν
|
ἰδών
|
ἰδοῦσα
|
ἰδόν
|
| Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἑώρακα
|
ἑωράκω / ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός ὦ
|
ἑωράκοιμι / ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός εἴην
|
-
|
| σύ
|
ἑώρακας
|
ἑωράκῃς / ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός ᾖς
|
ἑωράκοις / ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός εἴης
|
ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός ἴσθι
|
| οὗτος
|
ἑώρακε
|
ἑωράκῃ / ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός ᾖ
|
ἑωράκοι / ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός εἴη
|
ἑωρακώς, ἑωρακυῖα, ἑωρακός ἔστω
|
| ἡμεῖς
|
ἑωράκαμεν
|
ἑωράκωμεν / ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα ὦμεν
|
ἑωράκοιμεν / ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἑωράκατε
|
ἑωράκητε / ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα ἦτε
|
ἑωράκοιτε / ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα εἴητε/εἶτε
|
ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα ἔστε
|
| οὗτοι
|
ἑωράκασι(ν)
|
ἑωράκωσι(ν) / ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα ὦσι(ν)
|
ἑωράκοιεν / ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα εἴησαν/εἶεν
|
ἑωρακότες, ἑωρακυῖαι, ἑωρακότα ἔστων
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἑωρακέναι
|
ἑωρακώς
|
ἑωρακυῖα
|
ἑωρακός
|
| Ενεργητικός Παρακείμενος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἑόρακα
|
ἑοράκω / ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός ὦ
|
ἑοράκοιμι / ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός εἴην
|
-
|
| σύ
|
ἑόρακας
|
ἑοράκῃς / ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός ᾖς
|
ἑοράκοις / ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός εἴης
|
ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός ἴσθι
|
| οὗτος
|
ἑόρακε
|
ἑοράκῃ / ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός ᾖ
|
ἑοράκοι / ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός εἴη
|
ἑορακώς, ἑορακυῖα, ἑορακός ἔστω
|
| ἡμεῖς
|
ἑοράκαμεν
|
ἑοράκωμεν / ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα ὦμεν
|
ἑοράκοιμεν / ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα εἴημεν/εἶμεν
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἑοράκατε
|
ἑοράκητε / ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα ἦτε
|
ἑοράκοιτε / ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα εἴητε/εἶτε
|
ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα ἔστε
|
| οὗτοι
|
ἑοράκασι(ν)
|
ἑοράκωσι(ν) / ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα ὦσι(ν)
|
ἑοράκοιεν / ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα εἴησαν/εἶεν
|
ἑορακότες, ἑορακυῖαι, ἑορακότα ἔστων
|
ονοματικοί
τύποι
|
απαρέμφατο
|
μετοχή
|
| ἑορακέναι
|
ἑορακώς
|
ἑορακυῖα
|
ἑορακός
|
| Ενεργητικός Υπερσυντέλικος
|
προσωπικές
εγκλίσεις
|
οριστική
|
υποτακτική
|
ευκτική
|
προστακτική
|
| ἐγώ
|
ἑωράκειν
|
-
|
-
|
-
|
| σύ
|
ἑωράκεις
|
-
|
-
|
-
|
| οὖτος
|
ἑωράκει
|
-
|
-
|
-
|
| ἡμεῖς
|
ἑωράκεμεν
|
-
|
-
|
-
|
| ὑμεῖς
|
ἑωράκετε
|
-
|
-
|
-
|
| οὗτοι
|
ἑωράκεσαν
|
-
|
-
|
-
|
|
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ρήμα[επεξεργασία]
Πηγές[επεξεργασία]