ὠτακουστέω
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ὠτακουστέω < ὠτός ( < οὖς) + ἀκούω ή κατ' άλλους από το ὠτακουστής
Ρήμα[επεξεργασία]
ὠτακουστέω
- κρυφακούω, σπιουνεύω, κατασκοπεύω
- εἴ τι δυναίατο κακὸν τοὺς πολεμίους ποιέειν, ἅμα δὲ καὶ ὠτακούστεον ὅκῃ πεσέεται τὰ Μαρδονίου πρήγματα
- οὐ πολλοὺς προύπεμπεν, ἐφορωμένους ὑπὸ Χρυσάντα καὶ ἐφορῶντας αὐτὸν, ὡς ὠτακουστοῦντες
Σημειώσεις[επεξεργασία]
- Απαντάται μόνο στον ενεστώτα, κυρίως η μετοχή
Συγγενικά[επεξεργασία]
- ὠτακουστής (παράγωγο ή αντιστρόφως)