δέον

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

δέον < αρχαία ελληνική δέον < ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο της μετοχής δέων < δεῖ

Ουσιαστικό

δέον ουδέτερο

• το πρέπον, το σωστό, αυτό που πρέπει, που αξίζει

Συγγενικά

• τα δέοντα

Μεταφράσεις

    δέον

γαλλικά : ce qui convient (fr), ce qui est approprié (fr), ce qui est souhaitable (fr)

Ετυμολογία 2

δέον: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος μετοχής

δέον

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δέων

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος μετοχής

δέον

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, ουδέτερου γένους του δέων