διαλύσεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

διαλύσεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος διαλύω
2. θα διαλύσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος διαλύω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

διαλύσεις θηλυκό

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του διάλυση