ἐξαίνυμαι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐξαίνυμαι < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

ἐξαίνυμαι επικός τύπος 

• βγάζω, παίρνω κάτι από ένα μέρος και το πηγαίνω σε άλλο

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 15 (ο. Τηλεμάχου ἐπάνοδος.), στίχ. 206

  νηῒ δ᾽ ἐνὶ πρύμνῃ ἐξαίνυτο κάλλιμα δῶρα,

  ακούμπησε μετά στης πρύμνης την κουβέρτα τα ωραία δώρα,

  Μετάφραση (2006): Δημήτρης Μαρωνίτης @greek‑language.gr

Εκφράσεις

• ἐξαίνυτο θυμόν: αφαιρούσε τη ζωή, εφόνευε

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 20 (Υ. Θεομαχία.), στίχ. 459 (στίχοι 458-459)

  τὸν μὲν ἔπειτα | οὐτάζων ξίφεϊ μεγάλῳ ἐξαίνυτο θυμόν·

  κι έπειτα με το μέγα | ξίφος τού επήρε την ζωήν·

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

  ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 155 (στίχοι 155-156)

  φίλον δ᾽ ἐξαίνυτο θυμὸν | ἀμφοτέρω,

  Τους πήρε την γλυκιά ζωήν

  Έμμετρη μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς, @greek‑language.gr

Κλίση

• → λείπει η κλίση

Πηγές

• ἐξαίνυμαι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐξαίνυμαι - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.