ῥά

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ῥά < ἄρα

Μόριο

ῥά (ᾰ)

• εγκλιτικό μόριο αντί του ἄρα στην ποίηση, συνήθως μετά τα ἦ, ὅς, γάρ, ἐπεί)

  τόν ῥ' Ὀδυσεὺς ἑτάροιο χολωσάμενος βάλε δουρὶ / κόρσην (Όμηρος, Ιλιάς, Δ 501-2

Άλλες μορφές

• ἄρα
• ἦ ῥα
• ἤ ῥα
• ῥ'

Σημειώσεις

• Πρόκειται μαζί με το κα για τα μόνα μονοσύλλαβα μόρια που δεν λήγουν σε -ε και που το τελικό τους φωνήεν μπορεί να χαθεί με έκθλιψη