Ελικών

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	Ελικών	οι	Ελικώνες
γενική	του	Ελικώνος	των	Ελικώνων
αιτιατική	τον	Ελικώνα	τους	Ελικώνες
κλητική		Ελικών		Ελικώνες
Συγκρίνετε με την κλίση του Ελικώνας.
Κατηγορία όπως «Αρμαγεδών» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

Ελικών: αρχαία ελληνική Ἑλικών

Κύριο όνομα

Ελικών αρσενικό

1. μονοτονική γραφή του αρχαίου ελληνικού Ἑλικών: o Ελικώνας

   ※  Κινηματική της παραμόρφωσης της ζώνης Βοιωτίας στο όρος Ελικών (Στερεά Ελλάδα) (Βασιλική Γεωργίου Προγκάκη, διδακτορική διατριβή, ΑΠΘ, 2007 )

2. (ιστορία, μουσική) γεωμετρικός τρόπος κατατομής του κανόνος, δηλαδή τρόπος με τον οποίο οι αρχαίοι Έλληνες αρμονικοί υπολόγιζαν τα μήκη των ταλαντουμένων τμημάτων χορδής για την επίτευξη μουσικών συμφωνιών κατά την αρχαία ελληνική αρμονία

   ※  Ο Ελικών, ως μετεξελιγμένος μηχανισμός του μονοχόρδου, χρησιμοποιήθηκε για επίδειξη των αρμονικών σχέσεων των μουσικών συμφωνιών και του τόνου (Μαρία Χ. Παπαδοπούλου, Χαράλαμπος Χ. Σπυρίδης, «Ο Ελικών», )