αρχοντεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αρχοντεύω < μεσαιωνική ελληνική αρχοντεύω < άρχοντας

Ρήμα

αρχοντεύω

• είμαι ή γίνομαι άρχοντας

  από τότε που αρχόντεψε, έγινε ακατάδεκτος

Συνώνυμα

• → δείτε τη λέξη εξουσιάζω

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αρχοντεύω	αρχόντευα	θα αρχοντεύω	να αρχοντεύω		αρχοντεύοντας
β' ενικ.	αρχοντεύεις	αρχόντευες	θα αρχοντεύεις	να αρχοντεύεις	αρχόντευε
γ' ενικ.	αρχοντεύει	αρχόντευε	θα αρχοντεύει	να αρχοντεύει
α' πληθ.	αρχοντεύουμε	αρχοντεύαμε	θα αρχοντεύουμε	να αρχοντεύουμε
β' πληθ.	αρχοντεύετε	αρχοντεύατε	θα αρχοντεύετε	να αρχοντεύετε	αρχοντεύετε
γ' πληθ.	αρχοντεύουν(ε)	αρχόντευαν αρχοντεύαν(ε)	θα αρχοντεύουν(ε)	να αρχοντεύουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		αρχόντεψα	θα αρχοντέψω	να αρχοντέψω		αρχοντέψει
β' ενικ.		αρχόντεψες	θα αρχοντέψεις	να αρχοντέψεις	αρχόντεψε
γ' ενικ.		αρχόντεψε	θα αρχοντέψει	να αρχοντέψει
α' πληθ.		αρχοντέψαμε	θα αρχοντέψουμε	να αρχοντέψουμε
β' πληθ.		αρχοντέψατε	θα αρχοντέψετε	να αρχοντέψετε	αρχοντέψτε
γ' πληθ.		αρχόντεψαν αρχοντέψαν(ε)	θα αρχοντέψουν(ε)	να αρχοντέψουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αρχοντέψει	είχα αρχοντέψει	θα έχω αρχοντέψει	να έχω αρχοντέψει
β' ενικ.	έχεις αρχοντέψει	είχες αρχοντέψει	θα έχεις αρχοντέψει	να έχεις αρχοντέψει
γ' ενικ.	έχει αρχοντέψει	είχε αρχοντέψει	θα έχει αρχοντέψει	να έχει αρχοντέψει
α' πληθ.	έχουμε αρχοντέψει	είχαμε αρχοντέψει	θα έχουμε αρχοντέψει	να έχουμε αρχοντέψει
β' πληθ.	έχετε αρχοντέψει	είχατε αρχοντέψει	θα έχετε αρχοντέψει	να έχετε αρχοντέψει
γ' πληθ.	έχουν αρχοντέψει	είχαν αρχοντέψει	θα έχουν αρχοντέψει	να έχουν αρχοντέψει

Μεταφράσεις

    αρχοντεύω

→ δείτε τη λέξη εξουσιάζω