άρχοντας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	άρχοντας	οι	άρχοντες
γενική	του	άρχοντα	των	αρχόντων
αιτιατική	τον	άρχοντα	τους	άρχοντες
κλητική		άρχοντα		άρχοντες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άρχοντας < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἄρχοντας, μορφή του ἄρχων (ουσιαστικό) < αρχαία ελληνική ἄρχων μετοχή και ουσιαστικοποιημένη μετοχή του ἄρχω

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.xon.das/

τυπογραφικός συλλαβισμός : άρ‐χο‐ντας

Ουσιαστικό

άρχοντας αρσενικό (θηλυκό αρχόντισσα)

1. πλούσιος άνδρας με θέση κύρους που φέρεται γενναιόδωρα και μεταφορικά όποιος φέρεται με παρόμοιο τρόπο χωρίς απαραιτήτως να είναι εύπορος

   ↪ Ο Κώστας είναι άρχοντας, καθαρός, καλοντυμένος, ευγενής, πάντα κερνάει.

   ↪ Είναι μισθωτός, αλλά θέλει να ζει σαν άρχοντας.

2. (παρωχημένο) ο κυβερνήτης μιας περιοχής, ο αξιωματούχος, αριστοκράτης ή ευγενής που δικοικούσε μια περιοχή

   (στην Ελλάδα) τσιφλικάς, προύχοντας, δημογέροντας

3. (αρχαία Αθήνα) επίσημος τίτλος

   ↪ οι εννέα άρχοντες των Αθηνών)

   → δείτε τις λέξεις ἄρχων και άρχων

Συγγενικές λέξεις

• αρχοντάρης
• αρχονταρίκι
• αρχονταριό
• αρχοντιά
• αρχοντικός
• αρχοντιλίκι
• αρχοντολόι

• αρχοντο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα αρχοντο- στο Βικιλεξικό

→ και δείτε τη λέξη άρχω

Μεταφράσεις

    άρχοντας

αγγλικά : lord (en), gentleman (en) γαλλικά : maître (fr)

Πηγές

• άρχοντας -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• άρχοντας -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό Λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας