επιχόλερος
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /e.piˈxo.le.ɾos/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐πι‐χό‐λε‐ρος
Επίθετο
[επεξεργασία]
επιχόλερος, -ος, -ο[2]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
επιχόλερος
|
|
Αναφορές
[επεξεργασία]
- ↑ Πάπυρος–Λαρούς–Μπριτάννικα: Λεξικό της ελληνικής γλώσσας, αρχαίας - μεσαιωνικής - νέας, ερμηνευτικό - ετυμολογικό. Αθήνα: Πάπυρος, 1981‑1994, έκδοση: 2013.
- ↑ επιχόλερος - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. (συντομογραφίες)