πέτρη

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

πέτρη < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πέτρη, -ης θηλυκό

• ιωνικός & επικός τύπος του πέτρα

  ※  8ος αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 10 (κ. Ἀλκίνου ἀπόλογοι: Τὰ περὶ Αἴολον, Λαιστρυγόνας καὶ Κίρκην.), στίχ. 4 (3-4)

  πλωτῇ ἐνὶ νήσῳ· πᾶσαν δέ τέ μιν πέρι τεῖχος | χάλκεον ἄρρηκτον, λισσὴ δ᾽ ἀναδέδρομε πέτρη.

  Πλωτό νησί, όλο το τείχος γύρω | χάλκινο, ακατάλυτο, κι ανηφορίζει ο βράχος κατακόρυφος.

  Μετάφραση σε πεζό (2006): Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, @greek‑language.gr

  ※  7ος↑ αιώνας ⌘ Ἡσίοδος, Θεογονία, 35

  ἀλλὰ τίη μοι ταῦτα περὶ δρῦν ἢ περὶ πέτρην;

  Μα τί το όφελος να λέω αυτά για τη βαλανιδιά ή για την πέτρα;

  Μετάφραση (2001): Σταύρος Γκιργκένης, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

Πηγές

• πέτρα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πέτρη, πέτρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.