παροπλίσεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

παροπλίσεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος παροπλίζω
2. θα παροπλίσεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος παροπλίζω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

παροπλίσεις θηλυκό

• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του παρόπλιση