περιληπτικώς

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

περιληπτικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή περιληπτικῶς < αρχαία ελληνική περιληπτικός. Συγχρονικά αναλύεται σε περιληπτικ(ός) + -ώς.

Επίρρημα

περιληπτικώς

• (παρωχημένο) περιληπτικά

Πηγές

• περιληπτικός (& περιληπτικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)