στυλό

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

στυλό < γαλλική stylo < stylographe < αγγλική stylograph < style (stylus) < λατινική stilus < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *steyg- + -graph < αρχαία ελληνική γράφω

Προφορά

ΔΦΑ : /sti.ˈlɔ/

Ουσιαστικό

στυλό ουδέτερο (συνήθως άκλιτο)

• άλλη γραφή του στιλό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	στυλό	στυλά
γενική	στυλού	στυλών
αιτιατική	στυλό	στυλά
κλητική	στυλό	στυλά

Σημειώσεις

2. η λέξη «κανονικά» είναι άκλιτη. Στον προφορικό λόγο όμως (και ενίοτε στον γραπτό) κλίνεται:

• Τρύπα όπου τοποθετείται η πένα στυλού για προφύλαξη, όταν δε χρησιμοποιείται. (*)
• Η γενιά μου έμαθε καλλιγραφία στο σχολείο. (...) Η κρίση της άρχισε με την έλευση του στιλού διαρκείας. (...) Οι άνθρωποι έπαψαν να ενδιαφέρονται για την καλλιγραφία, αφού ένα χειρόγραφο γραμμένο με στιλό, ακόμα και αν είναι καθαρό, δεν έχει πια ψυχή, στιλ ή προσωπικότητα. (*)

Μεταφράσεις

    στυλό

→ δείτε τη λέξη: στιλό