συγκαταβατικώς
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- συγκαταβατικώς < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συγκαταβατικῶς. Συγχρονικά αναλύεται σε συγκαταβατικ(ός) + -ώς.
Επίρρημα[επεξεργασία]
συγκαταβατικώς
Πηγές[επεξεργασία]
- συγκαταβατικός (& συγκαταβατικά, -ώς) - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)