χρυσοχάλινος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χρυσοχάλινος < χρυσός και χαλινός

Επίθετο

χρυσοχάλινος, -ος, -ον

• με χρυσά χαλινάρια

  ※  ἐφ᾽ ἵππου χρυσοχαλίνου περιῆγεν (Ξενοφών)

Πηγές

• χρυσοχάλινος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χρυσοχάλινος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.