ἀπόχυσις

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

Ετυμολογία

ἀπόχυσις < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή ἀπόχυσις

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: απόχυση (ιδιωματικό)

Ουσιαστικό

ἀπόχυσις θηλυκό

• (για τη σελήνη) η χάση

  ※  14ος αιώνας - Ιατροσόφια, Ιωάννη Σταφιδά, συγγραφέα ή απλώς αντιγραφέα τους, Περὶ δεδεμένους ἀνθρώπους, @georgakas.lit.auth.gr

  ἔπαρον ἄλαλον νερὸν εἰς μαστραπᾶν εἰς ἀπόχυσιν φεγγαρίου καὶ βάρε τὸ νερὸν εἰς τὸ τζουκκάλιν, καὶ λέγε οὕτως: «Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος.»

  Émile Legrand (επιμ.), Bibliothèque grecque vulgaire, τ. 2, Maisonneuve et Cie, Παρίσι 1881, σ. ix-xxiv.

Κλιτικοί τύποι

• ἀπόχυσιν (αιτιατική ενικού)

Πηγές

• ἀπόχυσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• Δημώδης Γραμματεία στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2015. Από τον Διγενή Ακρίτη (12ος αιώνας) έως την πτώση της Κρήτης (1669)
• ἀπόχυσις -  Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα]. 
• ἀπόχυσις σελ.149, Τόμος 3, σελ.150, Τόμος 3 & προσθήκες και βελτιώσεις: ἀπόχυσις σελ.258, Τόμος 10 - Κριαράς, Εμμανουήλ. Λεξικό της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Τόμοι Α'-ΙΗ'. (Τόμοι ΙΕ'-ΙΗ' επιμ. Ιωάννης Ν. Καζάζης) πολυτονικό σύστημα: τόμοι 1-5, μεταγραφή σε μονοτονικό: τόμοι 6-τέλος], pdf.Βιβλιογραφία.  Άπαντα Εμμανουήλ Κριαρά στην Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.