ὁ ἀποθανών δεδικαίωται
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται < → δείτε τις λέξεις ὁ, ἀποθανών και δεδικαίωται, ἀποθανών: μετοχή αορίστου β’ του ρήματος ἀποθνῄσκω, και δεδικαίωται: γ' ενικού παθητικού παρακειμένου του ρήματος δικαιόω
Έκφραση[επεξεργασία]
ὁ ἀποθανὼν δεδικαίωται (ελληνιστική κοινή)
- ο νεκρός έχει κριθεί και έχει απαλλαγεί (από τις αμαρτίες)
- ※ 2ος↓ αιώνας ⌘ Καινή Διαθήκη, Προς Ρωμαίους, 6.7
- ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
- Διότι ἐκεῖνος, ποὺ πέθανε, ἐλευθερώθηκε ἀπὸ τὴν ἁμαρτία.
- Μετάφραση: Νικόλαος Σωτηρόπουλος, @archive.org
- ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας.
- ※ 2ος↓ αιώνας ⌘ Καινή Διαθήκη, Προς Ρωμαίους, 6.7
Πηγές[επεξεργασία]
- ὁ ἀποθανών δεδικαίωται - Μαρκαντωνάτος, Γεράσιμος Αν. Λεξικό αρχαίων, βυζαντινών και λόγιων φράσεων της νέας ελληνικής. Αθήνα: Gutenberg, 2002, 5η έκδοση βελτιωμένη και συμπληρωμένη. 1η: 1992.