ο αποθανών δεδικαίωται
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ο αποθανών δεδικαίωται < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή ὁ ἀποθανών δεδικαίωται, → δείτε τις λέξεις ο, αποθανών, αποθνήσκω, δεδικαίωται και δικαιώνομαι. Προέρχεται από φράση της Καινής Διαθήκης: «ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται ἀπὸ τῆς ἁμαρτίας»
Έκφραση[επεξεργασία]
ο αποθανών δεδικαίωται
- (λόγιο) χρησιμοποιείται ως προτροπή για να μη σπιλώνεται το όνομα του νεκρού και να μην ασκείται αρνητική κριτική γιατί πια έχει κριθεί από το θεό
Άλλες μορφές[επεξεργασία]
Πηγές[επεξεργασία]
- δεδικαίωται - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
- αποθανών - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)