congruo

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

congruo < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

congruo ^(la) μτχ. μέλ. congruiturus-a-um

• συμφωνώ, συμπίπτω

Κλίση

Γ' συζυγία (congruo, congrui, /, congruere)

Ενεργητική φωνή Ενεστώτας Οριστική: congruō, congruĭs, congruĭt, congruĭmus, congruĭtis, congruunt. Υποτακτική: congruăm, congruās, congruăt, congruāmus, congruātis, congruant. Προστακτική: -, congrue, -, -, congruĭte, -. Απαρέμφατο: congruĕre. Μετοχή: congruēns, congruēns, congruēns (-ntis). Παρατατικός Οριστική: congruēbăm, congruebās, congruebăt, congruebāmus, congruebātis, congruebant. Υποτακτική: congruĕrĕm, congruĕrēs, congruĕrĕt, congruĕrēmus, congruĕrētis, congruĕrent. Μέλλοντας Οριστική: congruăm, congruēs, congruĕt, congruēmus, congruētis, congruent. Υποτακτική: - Προστακτική: -, congruĭtō, congruĭtō, -, congruĭtōte, congruuntō. Απαρέμφατο: - Μετοχή: - Παρακείμενος Οριστική: congruī, congruīstī, congruĭt, congruĭmus, congruīstis, congruērunt (ή congruēre). Υποτακτική: congruĕrĭm, congruĕrĭs, congruĕrĭt, congruĕrĭmus, congruĕrĭtis, congruĕrint. Απαρέμφατο: congruisse Υπερσυντέλικος Οριστική: congruĕram, congruĕrās, congruĕrăt, congruĕrāmus, congruĕrātis, congruĕrant. Υποτακτική: congruissĕm, congruissēs, congruissĕt, congruissēmus, congruissētis, congruissent. Συντελεσμένος Μέλλοντας Οριστική: congruĕro, congruĕrĭs, congruĕrĭt, congruĕrimus, congruĕritis, congruĕrint. Γερούνδιο congruendi, congruendō, congruendum, congruendo. Σουπίνο -