συνίζηση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
| Γραμμή 54: | Γραμμή 54: | ||
<!-- * {{ro}} : {{τ|ro|ΧΧΧ}} --> |
<!-- * {{ro}} : {{τ|ro|ΧΧΧ}} --> |
||
<!-- * {{ru}} : {{τ|ru|ΧΧΧ}} --> |
<!-- * {{ru}} : {{τ|ru|ΧΧΧ}} --> |
||
<!-- * {{sr}} : {{τ|sr|ΧΧΧ}} --> синицеза |
<!-- * {{sr}} : {{τ|sr|ΧΧΧ}} --> српски: синицеза |
||
<!-- * {{sk}} : {{τ|sk|ΧΧΧ}} --> |
<!-- * {{sk}} : {{τ|sk|ΧΧΧ}} --> |
||
<!-- * {{sl}} : {{τ|sl|ΧΧΧ}} --> |
<!-- * {{sl}} : {{τ|sl|ΧΧΧ}} --> |
||
Αναθεώρηση της 16:14, 15 Νοεμβρίου 2017
Νέα ελληνικά (el)
ΛΑΘΟΣ ΚΛΙΣΗ. Για προπαροξύτονα θα πρέπει να χρησιμοποιήσετε την {{el-κλίση-'δύναμη'}} ή την {{el-κλίση-'παγκοσμιοποίηση'}}
Ετυμολογία
- συνίζηση < αρχαία ελληνική συνίζησις < συνιζάνω < συν- + ἱζάνω (καθίζω)
Ουσιαστικό
συνίζηση θηλυκό
- η συνεκφορά δύο γειτονικών φωνηέντων σε μια συλλαβή· στα νέα ελληνικά είναι συχνό φαινόμενο που εμφανίζεται είτε με την μετατροπή του πρώτου φωνήεντος σε ημίφωνο (π.χ. καρδία > καρδιά, /kaɾ.'ði.a/ > /kaɾ.ˈðʝa/) είτε με την ουράνωση του προηγούμενου συμφώνου (αν αυτό είναι ένα από τα κ, γκ, χ, ν, λ) και απαλοιφή του πρώτου φωνήεντος (π.χ. ήλιος, /'i.li.os/ > /ˈi.ʎos/).
