εφετικά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εφετικά < ἐφίημαι με γεν. (=επιθυμώ > ἐπί + ἵημαι

Κλιτικός τύπος επιθέτου

εφετικά

τα ποθητά, σε μεγάλο βαθμό επιθυμητά.

γραμμ. ο γραμματικός τύπος που δηλώνει σφροδρή επιθυμία

• εφετικά ρήματα της αρχαίας ελληνικής σε -ιάω ή -είω, όπως μητιάω, κλαυσιάω, τυραννησείω
• ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του εφετικό