ἐπί

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἐπί < (κληρονομημένο) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁epi. Συγγενή: σανσκριτική अपि (ápi).

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇒ νέα ελληνικά: επί

Προφορά

ΔΦΑ : /e.pí/ κλασική προφορά 5ου αιώνα

ΔΦΑ : /eˈpi/ ελληνιστική (& μεσαιωνική και νεοελληνική) προφορά με δυναμικό τόνο

Άλλες μορφές

• ἐπ' όταν ακολουθεί φωνήεν με ψιλή
• ἔπι / ἔπ' με μετακίνηση τόνου, συνήθως πριν από πτωτικό που ακολουθεί
• ἐφ' όταν ακολουθεί φωνήεν με δασεία

Πρόθεση

ἐπί

1. + γενική
   1. για τοπική δήλωση
      1. πάνω σε, κοντά σε, πλησίον
      2. ενώπιον
      3. προς κάπου, με κατεύθυνση
   2. για χρονική δήλωση
      1. κατά τη χρονική περίοδο, στις μέρες
   3. αναφορά
   4. διανομή
   5. τρόπο
   6. κατάσταση
   7. επιστασία
   8. εξάρτηση
2. + δοτική
   1. για τοπική δήλωση
      1. πάνω σε, κοντά σε, πλησίον
      2. ενώπιον
      3. τοπική ακολουθία
   2. για χρονική δήλωση
      1. χρονική διάρκεια, περίσταση
      2. χρονική ακολουθία
   3. για δήλωση αναγκαστικού αιτίου
      1. εξαιτίας
      2. υπό τον όρο, συμφωνία
   4. σκοπό
   5. προσθήκη
   6. τρόπο
   7. αναφορά, σχέση
   8. εναντίον
   9. χάρη
   10. επιστασία
   11. εξάρτηση
   12. τιμή
3. + αιτιατική
   1. για τοπική δήλωση
      1. πάνω σε, κοντά σε, μπροστά από, μέχρι
      2. διεύθυνση, τέρμα κίνησης
      3. τοπική έκταση
   2. για χρονική δήλωση
      1. χρονική διάρκεια, μέχρι, έως
   3. για δήλωση τελικού αιτίου
      1. για κάτι, με σκοπό
   4. για δήλωση αναφοράς ή συμφωνίας
      1. ως προς, σύμφωνα με
   5. ποσό
   6. μέτρο
   7. τρόπο
   8. εναντίον

Πηγές

• ἐπί - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπί - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.