σανσκριτικά

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σανσκριτικά < σανσκριτική संस्कृत (saṃ-skṛtá, “τέλειος, ολοκληρωμένος”)

Ουσιαστικό

σανσκριτικά ουδέτερο μόνο στον πληθυντικό

• αρχαία γλώσσα των Ινδιών, μέλος της ινδοευρωπαϊκής γλωσσικής οικογένειας, που υπήρξε η λειτουργική γλώσσα πολλών ινδικών θρησκειών, όπως ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός, ο Τζαϊνισμός και η θρησκεία των Σιχ

Κλιτή μορφή επιθέτου

σανσκριτικά

• σανσκριτικό, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του πληθυντικού