όρος

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

1. όρος < αρχαία ελληνική ο ὅρος
2. όρος < αρχαία ελληνική το ὄρος (βλέπε το ουδέτερο ουσιαστικό παρακάτω)

Ουσιαστικό 1

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	όρος	όροι
γενική	όρου	όρων
αιτιατική	όρο	όρους
κλητική	όρε	όροι

όρος αρσενικό

1. μια προϋπόθεση, μια κατάσταση για να ληφθεί μια απόφαση

   Θα έρθω υπό έναν όρο: ...

2. μια διάταξη, ένα μέρος μιας συμφωνίας

   Οι όροι της συμφωνίας δεν είναι ξεκάθαροι.

3. ένα όριο

   εφ' όρου ζωής: μέχρι το τέλος της ζωής, για όλη τη διάρκεια του βίου (ενός ανθρώπου)

4. (ορολογία) λεκτική κατασήμανση μιας γενικής έννοιας

   → δείτε τη λέξη: έννοια και κατασήμανση.

   Παραδείγματα όρων

   γενικές έννοιες: «φιλόσοφος», «πανεπιστήμιο», «φυσικός αριθμός» - Αντίστοιχοι όροι: φιλόσοφος, πανεπιστήμιο, φυσικός αριθμός.

5. στοιχείο που μαζί με άλλα συγκροτεί μια ενότητα

   οι βασικοί όροι μιας πρότασης είναι το υποκείμενο και το κατηγόρημα

   οι όροι του κλάσματος

Σύνθετα

όριο

οροθεσία οροθέσιο οροθέτηση οροθετικός

οροθετώ οροσήμανση ορόσημο

κατασήμανση

ορολογία ορολόγιο ορολογικός ορολόγος ορογραφία ορογραφικός

οροπληροφορικός οροδιδακτικός οροϊστορικός οροδοσία οροδοτώ οροδότηση

Μεταφράσεις

    προϋπόθεση

ρωσικά : условие (ru)

    διάταξη

αγγλικά : term (en) γαλλικά : terme (fr)

εβραϊκά : תנאי (he) ρωσικά : условие (ru)

    όρος (στην ορολογία)

αγγλικά : term (en) γαλλικά : terme (fr)

ρωσικά : термин (ru)

    στοιχείο που μαζί με άλλα συγκροτεί μια ενότητα)

Ουσιαστικό 2

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	όρος	όρη
γενική	όρους	ορέων
αιτιατική	όρος	όρη
κλητική	όρος	όρη

όρος ουδέτερο

• το βουνό

Σύνθετα

ορεογονία ορεογένεση ορεογραφία ορεογραφικός

ορεοδομή ορεομετρία ορεσίβιος ορεσιπάθεια

ορογένεια ορογένεση οροσειρά υπώρεια

Μεταφράσεις

→ δείτε τη λέξη: βουνό