αναταράξεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

αναταράξεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος αναταράζω
2. θα αναταράξεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος αναταράζω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

αναταράξεις θηλυκό

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του ανατάραξη