εκ

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

εκ < αρχαία ελληνική ἐκ

Πρόθεση

εκ ή (πριν από φωνήεν) εξ

• (λόγιο) συντάσσεται με γενική και δηλώνει:
  1. χρόνο

     Το ήξερα εκ των προτέρων (= από πριν).

  2. προέλευση από ένα τόπο

     Παραλάβαμε ένα δέμα εκ Παρισίων (= από το Παρίσι).

  3. τρόπο

     Τα λες αυτά εκ του ασφαλούς.

  4. αιτία

     Συμβιβάστηκα εξ ανάγκης (= από ανάγκη).

  5. το διαιρεμένο σύνολο

     Ελάχιστοι διορίστηκαν τελικά εκ των χιλιάδων υποψηφίων.

Εκφράσεις

• εκ των προτέρων / εκ των υστέρων: από πριν, εγκαίρως / μετά (από κάτι), όταν είναι πια αργά
• ως εκ θαύματος: σαν από θαύμα
• εκ πρώτης όψεως: με την πρώτη ματιά
• εκ διαμέτρου αντίθετος: εντελώς αντίθετος

Συνώνυμα

• από (+ Αιτιατική)