Παράρτημα:Ρήματα (πολωνικά)

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Αυτή η σελίδα είναι ακόμη υπό κατασκευή    


Τα ρήματα στην πολωνική γλώσσα κλίνονται κατά το γένος τον αριθμό και τον χρόνο. Έχουν τρεις βασικούς χρόνους

  • Ενεστώτα
  • Παρελθόντα
  • Μελλοντικό

Αν και μοιάζουν αρκετά με τα ελληνικά έχουν τέσσερεις βασικές ιδιορρυθμίες σε σχέση με την νεοελληνική γραμματική:

  • το "aspekt" (άποψη)
  • το απαρέμφατο
  • το σχηματισμό της παθητικής φωνής με το μόριο się
  • τη διαφοροποίηση αρρενοπροσωπικής και μη αρρενοπροσωπικής μορφής

Aspekt[επεξεργασία]

Τα περισσότερα ρήματα της πολωνικής γλώσσας (όπως και στις περισσότερες σλάβικες γλώσσες) έχουν δύο γραμματικούς τύπους. Χωρίζονται σε ρήματα:

  • ατελή, που δηλώνουν, κατά κανόνα, ότι η ενέργεια διαρκεί ή επαναλαμβάνεται
  • τετελεσμένα

Χοντρικά μπορούμε να παρουσιάσουμε αυτή τη διαφορά με τους δύο ρηματικούς τύπους της ελληνικής γραμματικής:

  • πλένω(έπλενα, θα πλένω) - πλύνω (έπλυνα, θα πλύνω)
  • τρέχω (έτρεχα, θα τρέχω) - τρέξω (έτρεξα, θα τρέξω)

Τα τετελεσμένα ρήματα σχηματίζονται:

  • είτε με τη μετατροπή του θέματος:
    • otwierać (μη τετελεσμένο) - otworzyć, dawać (μη τετελεσμένο) - dać. Συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις τα σύνθετα ρήματα έχουν την τετελεσμένη και μη τετελεσμένη μορφή αντίστοιχη: oddawać (μη τετελεσμένο) - oddać
  • είτε με την προσθήκη προθήματος (συνήθως κάποιας πρόθεσης) που μετατρέπει το ρήμα σε τετελεσμένο:
    • pić (μη τετελεσμένο) - wypić. Σε αυτές τις περιπτώσεις τις περισσότερες φορές μεταβάλλεται ελαφρά και η σημασία του ρήματος tępić (μη τετελεσμένο) - stępić, wytępić

Απαρέμφατο[επεξεργασία]

Το απαρέμφατο είναι βασικό στοιχείο της πολωνικής γλώσσας. Χρησιμοποιείται για την καταχώρηση των ρημάτων στα λεξικά και για τον σχηματισμό περιφραστικών μορφών.

Χρόνοι[επεξεργασία]

Ενεστώτας[επεξεργασία]

Ο ενεστώτας εκφράζεται μόνο με τα ατελή ρήματα: czytam książkę - διαβάζω το (ένα) βιβλίο (τώρα το διαβάζω ή γενικά διαβάζω ένα βιβλίο)

Παρελθόντας[επεξεργασία]

Για τη δημιουργία του παρελθόντος χρόνου χρησιμοποιούνται οι καταλήξεις:

γένος α πρόσωπο β' πρόσωπο γ' προσωπο α πρόσωπο β' πρόσωπο γ' προσωπο
αρσενικό ~łem ~łeś ~liśmy ~liście ~li
θηλυκό ~łam ~łaś ~ła ~łyśmy ~łyście ~ły
ουδέτερο ~ło ~ło ~ło

Παρελθόντα χρόνο δημιουργούν και τα ατελή και τα τετελεσμένα ρήματα.

Ο παρελθόντας χρόνος των ατελών ρημάτων αποδίδεται στα ελληνικά κυρίως με τον παρατατικό. Σε μερικές περιπτώσεις αποδίδεται με τον παρακείμενο.

Ο παρελθόντας χρόνος των τετελεσμένων ρημάτων αποδίδεται με τον αόριστο.

Στον παρελθόντα χρόνο είναι δυνατή η μεταφορά της κατάληξης σε οποιονδήποτε άλλον όρο της πρότασης (κυρίως με σκοπό τον τονισμό του άλλου όρου) και αντίστοιχη μετατροπή του ρήματος σε τρίτο πρόσωπο:

  • (My) Gotowaliśmy wodę na herbatę. ((Εμείς) Βράσαμε νερό για τσάι)
  • Myśmy gotowali wodę na herbatę. (Εμείς -όχι άλλοι- βράσαμε νερό για τσάι)

Μελλοντικός[επεξεργασία]

Δεν υπάρχει αντιστοιχία του ελληνικού μορίου "θα" για τον σχηματισμό των μελλοντικών χρόνων.

Στα τετελεσμένα ρήματα η απλή μορφή σημαίνει και μελλοντικό χρόνο. Αποδίδεται στα ελληνικά κυρίως με τον στιγμιαίο μέλλοντα.

  • Jerzy dziś przeczyta książkę. (Ο Γιέζι θα διαβάσει σήμερα το (ή ένα) βιβλίο)

Στα ατελή ρήματα ο μελλοντικός χρόνος σχηματίζεται με τον μελλοντικό χρόνο του βοηθητικού ρήματος "być" (είμαι) και τον αντίστοιχο τύπο του παρελθόντα χρόνου ή το απαρέμφατο του ρήματος. Αποδίδεται στα ελληνικά κυρίως με τον μέλλοντα διαρκείας:

  • Jerzy, przez cały dzień, będzie czytał książkę. (Ο Γιέζι θα διαβάζει όλη μέρα το (ή ένα) βιβλίο)
  • Jerzy, przez cały dzień, będzie czytać książkę. (Ο Γιέζι θα διαβάζει όλη μέρα το (ή ένα) βιβλίο)

Το μόριο się[επεξεργασία]

Το μόριο się μετατρέπει το ρήμα σε παθητικό. Μπορεί να τοποθετηθεί είτε πριν είτε μετά το ρήμα. Μπορεί να αντικατασταθεί με το siebie. Μπορεί επίσης να μετατρέψει το ρήμα σε απρόσωπο: mówi się - λένε ή λέγεται.