αόριστος

Δείτε επίσης : ἀόριστος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	αόριστος	αόριστη	αόριστο
γενική	αόριστου	αόριστης	αόριστου
αιτιατική	αόριστο	αόριστη	αόριστο
κλητική	αόριστε	αόριστη	αόριστο
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	αόριστοι	αόριστες	αόριστα
γενική	αόριστων	αόριστων	αόριστων
αιτιατική	αόριστους	αόριστες	αόριστα
κλητική	αόριστοι	αόριστες	αόριστα

Ετυμολογία

αόριστος <

1. (για το επίθετο) < (λόγιο) < αρχαία ελληνική ἀόριστος
2. (το ουσιαστικό) < (λόγιο) < ελληνιστική κοινή ἀόριστος από τον διαχωρισμό που έκαναν οι στωικοί σε αόριστους και ορισμένους χρόνους

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈɔ.ɾi.stɔs/

Επίθετο

αόριστος -η -ο

1. ανεπαρκώς καθορισμένος, ασαφής

   δεν παρουσίασε στους μετόχους τίποτε άλλο από κάποια αόριστα σχέδια

2. (γραμματική) για άρθρο ή αντωνυμία: πρόσωπο ή πράγμα που δεν κατονομάζεται

   αόριστο άρθρο - αόριστη αντωνυμία

Συγγενικές λέξεις

• αόριστα
• αορίστως
• αοριστολογία
• αριστολογώ

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	αόριστος	αόριστοι
γενική	αορίστου & αόριστου	αορίστων & αόριστων
αιτιατική	αόριστο	αορίστους & αόριστους
κλητική	αόριστε	αόριστοι

αόριστος αρσενικό

• (γραμματική) χρόνος ρήματος ο οποίος δηλώνει συνοπτικά κάτι που έγινε στο παρελθόν σε συγκεκριμένη χρονική στιγμή ή περίοδο

Συγγενικές λέξεις

• αοριστικός

Μεταφράσεις

    επίθετο

αγγλικά : indefinite (en) γαλλικά : indéfini (fr) ρουμανικά : nedefinit (ro)

πολωνικά : nieokreślony (pl)

    ουσιαστικό

αγγλικά : aorist (en) γαλλικά : aoriste (fr)

πολωνικά : aoryst (pl)