διαλείψεις

Νέα ελληνικά (el)

Ρηματικός τύπος

διαλείψεις

1. (να, ας, αν, ίσως κλπ) β' ενικό υποτακτικής αορίστου του ρήματος διαλείπω
2. θα διαλείψεις: β' ενικό οριστικής στιγμιαίου μέλλοντα του ρήματος διαλείπω

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

διαλείψεις θηλυκό

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του διάλειψη