ερήμην

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ερήμην < αρχαία ελληνική ἐρήμην (δίκην), αιτιατική ενικού του ἐρήμη (θηλυκό του ἔρημος)

Επίρρημα

ερήμην

• χωρίς την παρουσία κάποιου, χωρίς κάποιος να παρευρίσκεται. (συνήθως σε κάποια δίκη)

Το δικαστήριο τον καταδίκασε ερήμην σε πενταετή φυλάκιση.

Το συμβούλιο έλαβε την απόφαση ερήμην του προέδρου.

Μεταφράσεις

    ερήμην

αγγλικά : in absentia (en) γαλλικά : par contumace (fr) γερμανικά : in Abwesenheit (de)