μερεμετίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

μερεμετίζω < μερεμέτι

Ρήμα

μερεμετίζω

1. διορθώνω βλάβη
2. (μεταφορικά) ανταποκρίνομαι σε προσβολή, απαντώ σε κάποιον με ανάλογο τρόπο

   Ωχ! Καλά να τα πάθεις... (...) Σε μερεμέτισε καταπώς σ' ταιριάζει. (Αγέλαστη Άνοιξη, Μενέλαου Λουντέμη)

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	μερεμετίζω	μερεμέτιζα	θα μερεμετίζω	να μερεμετίζω		μερεμετίζοντας
β' ενικ.	μερεμετίζεις	μερεμέτιζες	θα μερεμετίζεις	να μερεμετίζεις	μερεμέτιζε
γ' ενικ.	μερεμετίζει	μερεμέτιζε	θα μερεμετίζει	να μερεμετίζει
α' πληθ.	μερεμετίζουμε	μερεμετίζαμε	θα μερεμετίζουμε	να μερεμετίζουμε
β' πληθ.	μερεμετίζετε	μερεμετίζατε	θα μερεμετίζετε	να μερεμετίζετε	μερεμετίζετε
γ' πληθ.	μερεμετίζουν(ε)	μερεμέτιζαν μερεμετίζαν(ε)	θα μερεμετίζουν(ε)	να μερεμετίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		μερεμέτισα	θα μερεμετίσω	να μερεμετίσω		μερεμετίσει
β' ενικ.		μερεμέτισες	θα μερεμετίσεις	να μερεμετίσεις	μερεμέτισε
γ' ενικ.		μερεμέτισε	θα μερεμετίσει	να μερεμετίσει
α' πληθ.		μερεμετίσαμε	θα μερεμετίσουμε	να μερεμετίσουμε
β' πληθ.		μερεμετίσατε	θα μερεμετίσετε	να μερεμετίσετε	μερεμετίστε
γ' πληθ.		μερεμέτισαν μερεμετίσαν(ε)	θα μερεμετίσουν(ε)	να μερεμετίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω μερεμετίσει	είχα μερεμετίσει	θα έχω μερεμετίσει	να έχω μερεμετίσει
β' ενικ.	έχεις μερεμετίσει	είχες μερεμετίσει	θα έχεις μερεμετίσει	να έχεις μερεμετίσει
γ' ενικ.	έχει μερεμετίσει	είχε μερεμετίσει	θα έχει μερεμετίσει	να έχει μερεμετίσει
α' πληθ.	έχουμε μερεμετίσει	είχαμε μερεμετίσει	θα έχουμε μερεμετίσει	να έχουμε μερεμετίσει
β' πληθ.	έχετε μερεμετίσει	είχατε μερεμετίσει	θα έχετε μερεμετίσει	να έχετε μερεμετίσει
γ' πληθ.	έχουν μερεμετίσει	είχαν μερεμετίσει	θα έχουν μερεμετίσει	να έχουν μερεμετίσει

Μεταφράσεις

    μερεμετίζω