πάννυχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

πάννυχος < παν- + νύξ

Επίθετο

πάννυχος -ος -ον

1. που διαρκεί όλη τη νύχτα, ολονύκτιος
2. (ως επιρρηματικό κατηγορούμενο σε πρόσωπα) για όλη τη διάρκεια της νύχτας

   ≈ συνώνυμα: παννύχιος