ἀκμή ἦρος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ἀκμὴ ἦρος < → δείτε τις λέξεις ἀκμή και ἦρος

Έκφραση

ἀκμὴ ἦρος

• η πιο ακμαία περίοδος της άνοιξης

  ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 4. Ἀρκεσιλάῳ Κυρηναίῳ ἅρματι, 65 Επιμ. Boeck, Pindari opera quae supersunt, 1811. (4.65)

  ἦ μάλα δὴ μετὰ καὶ νῦν, ὥτε φοινικανθέμου ἦρος ἀκμᾷ,

  Και νά που τώρα ακόμη, μετά τόσα χρόνια, σαν να ᾽ναι στη ροδάνθιστη της άνοιξης την ακμή,

  Μετάφραση (1994), Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

Δείτε επίσης

• στα αρχαία ελληνικά: ἀκμὴ θέρους

Πηγές

• ἀκμή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀκμή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.